Drok dwaande mei in besprek fan in hiele tsjokke poëzijsamling… Fansels wer sa objektyf as it mar kin… Dat kin ik fan oare Fryske besprekkers net altyd sizze, mar litte wy no mar gjin nammen neame.
Jo fiele jo oansprutsen? Dan haw ik gelyk.
In hiel nijsgjirrich boek is ek: Proof of Heaven. In neurosjiruch kriget in Hast Dea Underfining. In treflik pleidoai tsjin de materialistyske opfettingen fan bygelyks dy freeslike Swaab.
In lêzer skriuwt: ‘How time differs from what we understand, how we aren’t separate from God or heaven but in our human “suit”(my words not his) we have filters in place which don’t allow us to see the glory and miracle all around us…not immediately visible until you understand them for what they are.’
Sa is’t mar krekt.
En jûn, of better fannacht: sels wer poëzij skriuwe. Jo sille der meikoarten wol mear fan lêze.
Waarm iten út de friezer.
Mar Kuiper giet mei no oan ‘e haal no? Wat soe Swaab derfan sizze? Hy hat in ekstra synapske derby?
No? Wat no! No is fan Grutte Pier, no
Swaab kin gjin fet krije op it bewustwêzen no.