It is in âlde Fryske wizânsje, it ôfjaan op ‘e ‘grutte’ stêd. De Fryske taal wurdt noch altyd mei it plattelân assosearre. As ik efkes yn myn boekekast sjoch dan tilt it al op fan agraryske titels: ‘Proza van het platteland’ fan Trinus Riemersma, ‘Fries Stamboek’, ferhalen, gearstald troch Alpita de Jong, en gean sa mar troch, krekt of skriuwt elke Fries oer kij, jarre en greide.
Lês hjir fierder
Bespotlik, dat Ljouwerter Pidgin-projekt fan Explore The North. Der wurdt yn it foar al fan út gien dat wy allegear Nederlânsk prate thús. Krekt of bestiet it Frysk net.
https://explore-the-north.nl/nl/productie/pidginx
‘Spreek jij thuis een andere taal dan het Nederlands?’
Trevor Scarse hat in oersetting makke fan it moannegedicht fan augustus by RIXT ‘De geast en de beam’.
The ghost and the tree
An old house, a tree stands beside.
Once he lived there in his dreams.
Now, however, the north wind blows
Lês fierder by RIXT
Jo soene dochs tinke dat de man einlings ris trochkriget dat soks not done is: in útjouwer dy’t syn eigen útjeften besprekt. Nee dus. It wie ôfrûne sneon wer it gefal, doe’t Ernst Bruinsma it boek de Raven fan Elske Schotanus bespruts yn syn boekerubryk Op en út foar de Omrop. Dat kin sllinnich yn Fryslân… En fansels wie Bruinsma tige te sprekken oer it boek!
Mar der binne aldergeloks ek goede berjochten: Eeltsje Hettinga ferhuzet nei Antwerpen. Dat lies ik yn de LC fan hjoed. Farwol Eeltsje! Giet Elske ek mei?
Sitaat yn de LC fan 09-03-20: ‘Volgens Ernst Bruinsma van Boeken fan Fryslân zijn er momenteel te weinig aansprekende Friese prozaschrijvers om ieder jaar een boekenweekgeschenk te maken.’ Dit is fansels in mislediging fan komsa foar de hjoeddeiske Fryske proazaskriuwers. Jo freegje jo ôf wat sa’n Bruinsma eins by Boeken fan Fryslân te sykjen hat. En de man is per 1 jannewaris 2020 ek noch beneamd (sûnder sollisitaasjeproseduere) as saaklik lieder fan City of Literature Ljouwert. Mar hy fynt dy Fryske Literature dus eins net folle wurdich.
Mei sa’n Fries hawwe jo gjin anty-Friezen mear nedich.
Fannejûn seach ik de dokumintêre ‘It Wurd Wat‘ oer Fryske poëzy. In soad ôfwaaid praat, yndied, mar al nijsgjirrich fûn ik hoe’t de Amsterdamse Fries Tsead Bruinja, dy’t op dit stuit Dichter des Vaderlands is, him oer it Frysk útlit. Sjoch de foto’s of fansels de doku en lûk jo konklúzje.
Hjoed, op myn jierdei, in moai presintsje yn ‘e brievebus! @Tresoar @FD_cultuur @sirkwy @deMoanne Mei tank oan de oersetters @poetcarstenrene en @GeartTigchelaar 6 fersen yn dit ferneamde tydskrift!
Ornaris wurdt it *kuch* literêre tydskrift Fers2 om ‘e 14 dagen ferfarske, mar it lêste berjocht is fan 15-12-2019. Op ‘e side stiet: ‘Fers2 komt om ’e fjirtjin dagen op it ynternet út as Fers2.eu. Fers2 hat gjin paywall: alle stikken binne frij tagonklik.’ Soe dit de ein wêze fan in tydskrift dat neist in strieminne foarmjouwing ek in betiden frijwol ûnlêsbere ynhâld hie? My tinkt dat de dagen fan it sûnt koart as in ienfroustydskrift geande periodyk teld binne. Abe de Vries stiet frjemd genôch noch hieltyd as mei-redakteur op ‘e side fermeld, mar hat him op 04-10-19 al weromlutsen… Sa komt der in ein oan … och, oan wat eins? Wa sil Fers2 misse? Wa hat it überhaupt murken dat der gjin nije berjochten mear bykamen?
It wie oars neat as gepiel yn ‘e marzje.
R.I.P.
Ja minsken, it jier 2019 is al wer hast foarby. Wat mysels oanbelanget wie it hichtepunt de tour mei de Reade Runen nei Denemarken ta. En fansels de oansteande oersetting fan seis (6) fersen út Wolf yn harnas yn it promininte Deenske tydskrift Hvedekorn. Dat lêste sil yn 2020 plakfine. Grutte *kuch* Fryske poëzijkenners lykas Bouke Oldenhof, Eppie Dam en Goffe Jensma fûnen de Wolf it praat net wurdich, aldergeloks binne der ek noch oaren, lykas Josse de Haan.
Ik krij wolris de fraach: Knilles, wêrom dochsto altyd sa… nitelich tsjin De Moanne en Eeltsje Hettinga? Dat hat syn oarsaak yn it ûndersteand sitaat út Hettinga syn besprek út 2005 fan myn bondel ‘Subsydzje foar de Graal’ yn de Moanne:
‘Faaks hie in betide dea, karakteristyk foar mannich swart-romantyske skriuwer of muzikant, dit dichterskip, dêr’t ferfal en dea net swak yn by spylje, better past.’
Dat komt der dus op del dat neffens Hettinga, en de redaksje fan de Moanne, it better west hie dat ik al in moai skoft lyn stoarn wie. No, Hettinga, Bruinsma en al dy oare meirinners fan de Moanne: ik bin der noch. En ik sil jim ûnthâld wat dizze saak oanbelanget geregeld opfrisse. Foar de goede oarder: fan in rektifikaasje of ekskuses hat nea sprake west.
No sa, noflike Krystdagen!
